bó yá shàn gǔ qín

伯牙善鼓琴

zhōng zǐ qī shàn tīng

鍾子期善聽

bó yá gǔ qín

伯牙鼓琴

zhì zài gāo shān

志在高山

zhōng zǐ qī yuē

鍾子期曰

shàn zāi

善哉

é é xī ruò tài shān

峨峨兮若泰山

zhì zài liú shuǐ

志在流水

zhōng zǐ qī yuē

鍾子期曰

shàn zāi

善哉

yáng yáng xī ruò jiāng hé

洋洋兮若江河

bó yá suǒ niàn

伯牙所念

zhōng zǐ qī bì dé zhī

鍾子期必得之

bó yá yóu yú tài shān zhī yīn 伯牙遊於泰山之陰

zú féng bào yǔ

卒逢暴雨

zhǐ yú yán xià

止於巖下

xīn bēi

心悲

nǎi yuán qín ér gǔ zhī

乃援琴而鼓之

chū wéi lín yǔ zhī cāo

初為霖雨之操

gèng zào bēng shān zhī yīn

更造崩山之音

qǔ měi zòu

曲每奏

zhōng zǐ qī zhé qióng qí qù

鍾子期輒窮其趣

bó yá nǎi shě qín ér tàn yuē

伯牙乃舍琴而嘆曰

shàn zāi

善哉

shàn zāi

善哉

zǐ zhī tīng fū

子之聽夫

zhì xiǎng xiàng yóu wú xīn yě

志想象猶吾心也

wú yú hé táo shēng zāi

吾於何逃聲哉