zhú zhī wǔ tuì qín shī
燭之武退秦師
jìn hóuqín bó wéi zhèng，yǐ qí wú lǐ yú jìn，qiě èr yú chǔ yě。jìn jūn hán líng，qín jūn fàn nán。
晉侯、秦伯圍鄭，以其無禮於晉，且貳於楚也。晉軍函陵，秦軍氾南。
yì zhī hú yán yú zhèng bó yuē:" guó wēi yǐ，ruò shǐ zhú zhī wǔ jiàn qín jūn，shī bì tuì。" gōng cóng zhī。cí yuē:" chén zhī zhuàng yě，yóu bù rú rén jīn lǎo yǐ，wú néng wéi yě yǐ。" gōng yuē:" wú bù néng zǎo yòng zi，jīn jí ér qiú zi，shì guǎ rén zhī guò yě。rán zhèng wáng，zi yì yǒu bù lì yān!" xǔ zhī。
佚之狐言於鄭伯曰：“國危矣，若使燭之武見秦君，師必退。”公從之。辭曰：“臣之壯也，猶不如人；今老矣，無能為也已。”公曰：“吾不能早用子，今急而求子，是寡人之過也。然鄭亡，子亦有不利焉！”許之。
yè zhuì ér chū，jiàn qín bó，yuē:" qínjìn wéi zhèng，zhèng jì zhī wáng yǐ。ruò wáng zhèng ér yǒu yì yú jūn，gǎn yǐ fán zhí shì。yuè guó yǐ bǐ yuǎn，jūn zhī qí nán yě，yān yòng wáng zhèng yǐ péi lín?lín zhī hòu，jūn zhī báo yě。ruò shě zhèng yǐ wéi dōng dào zhǔ，xíng lǐ zhī wǎng lái，gòng qí fá kùn，jūn yì wú suǒ hài。qiě jūn cháng wèi jìn jūn cì yǐ，xǔ jūn jiāoxiá，cháo jì ér xī shè bǎn yān，jūn zhī suǒ zhī yě。fū jìn，hé yàn zhī yǒu?jì dōng fēng zhèng，yòu yù sì qí xī fēng，ruò bù quē qín，jiāng yān qǔ zhī?quē qín yǐ lì jìn，wéi jūn tú zhī。" qín bó shuō，yǔ zhèng rén méng。shǐ qǐ ziféng sūnyáng sūn shù zhī，nǎi hái。
夜縋而出，見秦伯，曰：“秦、晉圍鄭，鄭既知亡矣。若亡鄭而有益於君，敢以煩執事。越國以鄙遠，君知其難也，焉用亡鄭以陪鄰？鄰之厚，君之薄也。若舍鄭以為東道主，行李之往來，共其乏困，君亦無所害。且君嘗為晉君賜矣，許君焦、瑕，朝濟而夕設版焉，君之所知也。夫晉，何厭之有？既東封鄭，又欲肆其西封，若不闕秦，將焉取之？闕秦以利晉，唯君圖之。”秦伯說，與鄭人盟。使杞子、逢孫、楊孫戍之，乃還。
zi fàn qǐng jī zhī。gōng yuē:" bù kě。wēi fū rén zhī lì bù jí cǐ。yīn rén zhī lì ér bì zhī，bù rén shī qí suǒ yǔ，bù zhī yǐ luàn yì zhěng，bù wǔ。wú qí hái yě。" yì qù zhī。
子犯請擊之。公曰：“不可。微夫人之力不及此。因人之力而敝之，不仁；失其所與，不知；以亂易整，不武。吾其還也。”亦去之。
zhú zhī wǔ tuì qín shī
燭之武退秦師
jìn hóuqín bó wéi zhèng，yǐ qí wú lǐ yú jìn，qiě èr yú chǔ yě。jìn jūn hán líng，qín jūn fàn nán。
晉侯、秦伯圍鄭，以其無禮於晉，且貳於楚也。晉軍函陵，秦軍氾南。
yì zhī hú yán yú zhèng bó yuē:" guó wēi yǐ，ruò shǐ zhú zhī wǔ jiàn qín jūn，shī bì tuì。" gōng cóng zhī。cí yuē:" chén zhī zhuàng yě，yóu bù rú rén jīn lǎo yǐ，wú néng wéi yě yǐ。" gōng yuē:" wú bù néng zǎo yòng zi，jīn jí ér qiú zi，shì guǎ rén zhī guò yě。rán zhèng wáng，zi yì yǒu bù lì yān!" xǔ zhī。
佚之狐言於鄭伯曰：“國危矣，若使燭之武見秦君，師必退。”公從之。辭曰：“臣之壯也，猶不如人；今老矣，無能為也已。”公曰：“吾不能早用子，今急而求子，是寡人之過也。然鄭亡，子亦有不利焉！”許之。
yè zhuì ér chū，jiàn qín bó，yuē:" qínjìn wéi zhèng，zhèng jì zhī wáng yǐ。ruò wáng zhèng ér yǒu yì yú jūn，gǎn yǐ fán zhí shì。yuè guó yǐ bǐ yuǎn，jūn zhī qí nán yě，yān yòng wáng zhèng yǐ péi lín?lín zhī hòu，jūn zhī báo yě。ruò shě zhèng yǐ wéi dōng dào zhǔ，xíng lǐ zhī wǎng lái，gòng qí fá kùn，jūn yì wú suǒ hài。qiě jūn cháng wèi jìn jūn cì yǐ，xǔ jūn jiāoxiá，cháo jì ér xī shè bǎn yān，jūn zhī suǒ zhī yě。fū jìn，hé yàn zhī yǒu?jì dōng fēng zhèng，yòu yù sì qí xī fēng，ruò bù quē qín，jiāng yān qǔ zhī?quē qín yǐ lì jìn，wéi jūn tú zhī。" qín bó shuō，yǔ zhèng rén méng。shǐ qǐ ziféng sūnyáng sūn shù zhī，nǎi hái。
夜縋而出，見秦伯，曰：“秦、晉圍鄭，鄭既知亡矣。若亡鄭而有益於君，敢以煩執事。越國以鄙遠，君知其難也，焉用亡鄭以陪鄰？鄰之厚，君之薄也。若舍鄭以為東道主，行李之往來，共其乏困，君亦無所害。且君嘗為晉君賜矣，許君焦、瑕，朝濟而夕設版焉，君之所知也。夫晉，何厭之有？既東封鄭，又欲肆其西封，若不闕秦，將焉取之？闕秦以利晉，唯君圖之。”秦伯說，與鄭人盟。使杞子、逢孫、楊孫戍之，乃還。
zi fàn qǐng jī zhī。gōng yuē:" bù kě。wēi fū rén zhī lì bù jí cǐ。yīn rén zhī lì ér bì zhī，bù rén shī qí suǒ yǔ，bù zhī yǐ luàn yì zhěng，bù wǔ。wú qí hái yě。" yì qù zhī。
子犯請擊之。公曰：“不可。微夫人之力不及此。因人之力而敝之，不仁；失其所與，不知；以亂易整，不武。吾其還也。”亦去之。