tiān xià shì yǒu nàn yì hū ? wéi zhī , zé nán zhě yì yì yǐ ; bù wéi , zé yì zhě yì nán yǐ 。 rén zhī wéi xué yǒu nàn yì hū ? xué zhī , zé nán zhě yì yì yǐ ; bù xué , zé yì zhě yì nán yǐ 。
天下事有難易乎?為之,則難者亦易矣;不為,則易者亦難矣。人之為學有難易乎?學之,則難者亦易矣;不學,則易者亦難矣。
wú zī zhī hūn , bù dǎi rén yě , wú cái zhī yōng , bù dǎi rén yě ; dàn dàn ér xué zhī , jiǔ ér bù dài yān , qì hū chéng , ér yì bù zhī qí hūn yǔ yōng yě 。 wú zī zhī cōng , bèi rén yě , wú cái zhī mǐn , bèi rén yě ; bǐng qì ér bù yòng , qí yǔ hūn yǔ yōng wú yǐ yì yě 。 shèng rén zhī dào , zú yú lǔ yě chuán zhī 。 rán zé hūn yōng cōng mǐn zhī yòng , qǐ yǒu cháng zāi ?
吾資之昏,不逮人也,吾材之庸,不逮人也;旦旦而學之,久而不怠焉,迄乎成,而亦不知其昏與庸也。吾資之聰,倍人也,吾材之敏,倍人也;屏棄而不用,其與昏與庸無以異也。聖人之道,卒於魯也傳之。然則昏庸聰敏之用,豈有常哉?
shǔ zhī bǐ yǒu èr sēng : qí yī pín , qí yī fù 。 pín zhě yǔ yú fù zhě yuē :“ wú yù zhī nán hǎi , hé rú ?” fù zhě yuē :“ zǐ hé shì ér wǎng ?” yuē :“ wú yī píng yī bō zú yǐ 。” fù zhě yuē :“ wú shù nián lái yù mǎi zhōu ér xià , yóu wèi néng yě , zǐ hé shì ér wǎng !” yuè míng nián , pín zhě zì nán hǎi huán , yǐ gào fù zhě , fù zhě yǒu cán sè 。 xī shǔ zhī qù nán hǎi , bù zhī jǐ qiān lǐ yě 。 sēng fù zhě bù néng zhì ér pín zhě zhì yān 。 rén zhī lì zhì , gù bù rú shǔ bǐ zhī sēng zāi ?
蜀之鄙有二僧:其一貧,其一富。貧者語於富者曰:“吾欲之南海,何如?”富者曰:“子何恃而往?” 曰:“吾一瓶一缽足矣。” 富者曰:“吾數年來欲買舟而下,猶未能也,子何恃而往!” 越明年,貧者自南海還,以告富者,富者有慚色。 西蜀之去南海,不知幾千裡也。僧富者不能至而貧者至焉。人之立志,顧不如蜀鄙之僧哉?
shì gù cōng yǔ mǐn , kě shì ér bù kě shì yě ; zì shì qí cōng yǔ mǐn ér bù xué zhě , zì bài zhě yě 。 hūn yǔ yōng , kě xiàn ér bù kě xiàn yě ; bù zì xiàn qí hūn yǔ yōng , ér lì xué bù juàn zhě , zì lì zhě yě 。
是故聰與敏,可恃而不可恃也;自恃其聰與敏而不學者,自敗者也。昏與庸,可限而不可限也;不自限其昏與庸,而力學不倦者,自力者也。
tiān xià shì yǒu nàn yì hū ? wéi zhī , zé nán zhě yì yì yǐ ; bù wéi , zé yì zhě yì nán yǐ 。 rén zhī wéi xué yǒu nàn yì hū ? xué zhī , zé nán zhě yì yì yǐ ; bù xué , zé yì zhě yì nán yǐ 。
天下事有難易乎?為之,則難者亦易矣;不為,則易者亦難矣。人之為學有難易乎?學之,則難者亦易矣;不學,則易者亦難矣。
wú zī zhī hūn , bù dǎi rén yě , wú cái zhī yōng , bù dǎi rén yě ; dàn dàn ér xué zhī , jiǔ ér bù dài yān , qì hū chéng , ér yì bù zhī qí hūn yǔ yōng yě 。 wú zī zhī cōng , bèi rén yě , wú cái zhī mǐn , bèi rén yě ; bǐng qì ér bù yòng , qí yǔ hūn yǔ yōng wú yǐ yì yě 。 shèng rén zhī dào , zú yú lǔ yě chuán zhī 。 rán zé hūn yōng cōng mǐn zhī yòng , qǐ yǒu cháng zāi ?
吾資之昏,不逮人也,吾材之庸,不逮人也;旦旦而學之,久而不怠焉,迄乎成,而亦不知其昏與庸也。吾資之聰,倍人也,吾材之敏,倍人也;屏棄而不用,其與昏與庸無以異也。聖人之道,卒於魯也傳之。然則昏庸聰敏之用,豈有常哉?
shǔ zhī bǐ yǒu èr sēng : qí yī pín , qí yī fù 。 pín zhě yǔ yú fù zhě yuē :“ wú yù zhī nán hǎi , hé rú ?” fù zhě yuē :“ zǐ hé shì ér wǎng ?” yuē :“ wú yī píng yī bō zú yǐ 。” fù zhě yuē :“ wú shù nián lái yù mǎi zhōu ér xià , yóu wèi néng yě , zǐ hé shì ér wǎng !” yuè míng nián , pín zhě zì nán hǎi huán , yǐ gào fù zhě , fù zhě yǒu cán sè 。 xī shǔ zhī qù nán hǎi , bù zhī jǐ qiān lǐ yě 。 sēng fù zhě bù néng zhì ér pín zhě zhì yān 。 rén zhī lì zhì , gù bù rú shǔ bǐ zhī sēng zāi ?
蜀之鄙有二僧:其一貧,其一富。貧者語於富者曰:“吾欲之南海,何如?”富者曰:“子何恃而往?” 曰:“吾一瓶一缽足矣。” 富者曰:“吾數年來欲買舟而下,猶未能也,子何恃而往!” 越明年,貧者自南海還,以告富者,富者有慚色。 西蜀之去南海,不知幾千裡也。僧富者不能至而貧者至焉。人之立志,顧不如蜀鄙之僧哉?
shì gù cōng yǔ mǐn , kě shì ér bù kě shì yě ; zì shì qí cōng yǔ mǐn ér bù xué zhě , zì bài zhě yě 。 hūn yǔ yōng , kě xiàn ér bù kě xiàn yě ; bù zì xiàn qí hūn yǔ yōng , ér lì xué bù juàn zhě , zì lì zhě yě 。
是故聰與敏,可恃而不可恃也;自恃其聰與敏而不學者,自敗者也。昏與庸,可限而不可限也;不自限其昏與庸,而力學不倦者,自力者也。