井底之蛙文言文拼音版
jǐng dǐ zhī wā
井底之蛙
kǎn jǐng zhī wā wèi dōng hǎi zhī biē yuē :“ wú lè yǔ ! chū tiào liáng hū jǐng gān zhī shàng , rù xiū hū quē zhòu zhī yá ; fù shuǐ zé jiē yè chí yí , jué ní zé méi zú miè fū 。 hái ( shì ) hán 、 xiè yǔ kē dǒu , mò wú néng ruò yě ! qiě fū shàn yī hè zhī shuǐ , ér kuà zhì kǎn jǐng zhī lè , cǐ yì zhì yǐ 。 fū zǐ xī bù shí lái rù guān hū ?” dōng hǎi zhī biē zuǒ zú wèi rù , ér yòu xī yǐ zhí yǐ 。
坎井之蛙謂東海之鱉曰:“吾樂與!出跳梁乎井榦之上,入休乎缺甃之崖;赴水則接腋持頤,蹶泥則沒足滅跗。還(視)虷、蟹與蝌蚪,莫吾能若也!且夫擅一壑之水,而跨跱埳井之樂,此亦至矣。夫子奚不時來入觀乎?”東海之鱉左足未入,而右膝已縶矣。
yú shì qūn xún ér què , gào zhī hǎi yuē :“ fū qiān lǐ zhī yuǎn bù zú yǐ jǔ qí dà , qiān rèn zhī gāo bù zú yǐ jí qí shēn 。 yǔ zhī shí , shí nián jiǔ liáo , ér shuǐ fú wéi jiā yì ; tāng zhī shí , bā nián qī hàn , ér yá bù wèi jiā sǔn 。 fū bù wèi qǐng jiǔ tuī yí , bù yǐ duō shǎo jìn tuì zhě , cǐ yì dōng hǎi zhī dà lè yě !” yú shì kǎn jǐng zhī wā wén zhī , shì shì rán jīng , guī guī rán zì shī yě 。
於是逡巡而卻,告之海曰:“夫千里之遠不足以舉其大,千仞之高不足以極其深。禹之時,十年九潦,而水弗為加益;湯之時,八年七旱,而崖不為加損。夫不為頃久推移,不以多少進退者,此亦東海之大樂也!”於是埳井之蛙聞之,適適然驚,規規然自失也。
井底之蛙文言文拼音版
jǐng dǐ zhī wā
井底之蛙
kǎn jǐng zhī wā wèi dōng hǎi zhī biē yuē :“ wú lè yǔ ! chū tiào liáng hū jǐng gān zhī shàng , rù xiū hū quē zhòu zhī yá ; fù shuǐ zé jiē yè chí yí , jué ní zé méi zú miè fū 。 hái ( shì ) hán 、 xiè yǔ kē dǒu , mò wú néng ruò yě ! qiě fū shàn yī hè zhī shuǐ , ér kuà zhì kǎn jǐng zhī lè , cǐ yì zhì yǐ 。 fū zǐ xī bù shí lái rù guān hū ?” dōng hǎi zhī biē zuǒ zú wèi rù , ér yòu xī yǐ zhí yǐ 。
坎井之蛙謂東海之鱉曰:“吾樂與!出跳梁乎井榦之上,入休乎缺甃之崖;赴水則接腋持頤,蹶泥則沒足滅跗。還(視)虷、蟹與蝌蚪,莫吾能若也!且夫擅一壑之水,而跨跱埳井之樂,此亦至矣。夫子奚不時來入觀乎?”東海之鱉左足未入,而右膝已縶矣。
yú shì qūn xún ér què , gào zhī hǎi yuē :“ fū qiān lǐ zhī yuǎn bù zú yǐ jǔ qí dà , qiān rèn zhī gāo bù zú yǐ jí qí shēn 。 yǔ zhī shí , shí nián jiǔ liáo , ér shuǐ fú wéi jiā yì ; tāng zhī shí , bā nián qī hàn , ér yá bù wèi jiā sǔn 。 fū bù wèi qǐng jiǔ tuī yí , bù yǐ duō shǎo jìn tuì zhě , cǐ yì dōng hǎi zhī dà lè yě !” yú shì kǎn jǐng zhī wā wén zhī , shì shì rán jīng , guī guī rán zì shī yě 。
於是逡巡而卻,告之海曰:“夫千里之遠不足以舉其大,千仞之高不足以極其深。禹之時,十年九潦,而水弗為加益;湯之時,八年七旱,而崖不為加損。夫不為頃久推移,不以多少進退者,此亦東海之大樂也!”於是埳井之蛙聞之,適適然驚,規規然自失也。