ครั้งนึงเราเคยทะเลาะกับแฟน 有一次我跟女／男朋友吵架เรารู้แค่ว่าเราไม่ผิด 我只知道我沒有錯เราพูดจาไม่ดีใส่เขา 我跟他／她說不好聽的話เราโมโหใส่เขา 我對他生氣เราว่าเขา 我罵他เขาร้องไห้ เขาเสียใจ 他哭 他傷心เราคิดว่าแล้วไงอ่ะ 我想 又怎樣？เราไม่ได้เป็นคนผิด 又不是我的錯เราต่างคนต่างอยู่คนละมุม 我們各做各的角落เขานั่งอยู่กับความเสียใจ 他坐著傷心ส่วนเรานั่งอยู่กับทิฐิ 我執念的頑固不化จนทุกอย่างเริ่มเย็นลง... 直到所有冷靜下來ทำให้เรารู้ตัวว่า 我才發現เราได้ทำผิดไปแล้วจริงๆ 我真的做錯事情了ไม่ว่าต้นเหตุคืออะไร 不管是什麼原因แต่เราทำผิดที่ทำให้เขาเสียใจ 我就是錯在讓他傷心เพราะการกระทำ และคำพูดเรา 因為我的行為 我說的話เรากลับมานั่งถามตัวเองว่า 我問自己เรื่องที่เราทะเลาะกับเขา 跟他吵架的那些事情มันสำคัญกว่า เขาหรอ 比他還重要嗎ถ้าเราทะเลาะชนะแล้วเสียเขาไป 如果我贏但會失去他มันคุ้มกับชัยชนะนั้นจริงๆเหรอ 這個值得嗎เมื่อไหร่ก็ตามที่เราเริ่มทะเลาะกัน 什麼時候開始吵架อยากให้จำไว้เสมอเลยว่า 一定要記得เราทั้งคู่กำลังจะเป็นพวกขี้แพ้ 我們都是輸家และเป็นคู่รักที่อ่อนแอ 而且是軟弱的一對เพราะแค่ช่วยกันดูแลความรักของเรา 因為連一起培養我們的愛情แค่นี้ยังทำไม่ได้เลย 都沒辦法做到ขอโทษนะที่ครั้งนึง 對不起 有一次เราเคยเผลอทำร้ายความรู้สึกเธอ 我不是故意傷害過你